British National Cyclo-cross Championships 2025 Gravesend, England

Saturday evening, after a long journey by bus, train, Eurostar and another train, (when we travel we try to do it as environmentally friendly, if possible), we took up residence in the Travelodge hotel, in Gravesend, ideally located, about two hundred meters from the Cyclopark, where the next day it was all going to happen.

Tired, but above all happy that we were on the eve of the British National Cyclo-cross Championship and that we were going to attend it live in order to be able to cheer Cameron on to hopefully a new national title.

When we opened the curtains on Sunday morning, it was white outside with freezing. That meant that it could be a hard surface and therefore a very fast cross. When we went outside to walk to the cross terrain, the sun was shining brightly and the wind chill turned out to be quite pleasant. If the sun would do its best, most of the course could thaw quite quickly. Especially since there would be three other crosses prior to the race for the Elite men.

And indeed, the sun did its best, because as time went on and the other races came to an end, most of the course thawed and that could only be to Cameron's advantage, because he is a master in the mud! It was even thawed so much that many a crosser had to stop during the course reconnaissance to remove with their hands the large chunks of mud that blocked the bike.

Then the time had finally come! A little later than expected, the riders were at the starting line. To be honest, many riders were not known to us, except of course Thomas Mein who occasionally crosses over to race on the mainland and could become a formidable competitor for Cameron. He has ridden some good crosses in recent weeks. But we were still convinced that Cameron would win his third title in a row.

In the first lap, the two favourites were already at the front with Thomas in the lead who immediately made a small slide on a somewhat frozen slope. A sign that the danger of a fall was lurking. We couldn't follow much of the rest of the course because there weren't many speakers set up. 

In the second lap, Thomas and Cameron were still in front with a slightly larger lead on the other pursuers. And in the third lap the time had come, Cameron had taken over the lead from Thomas and from then on we were sure, if he didn't have any equipment trouble he would take his third title! And how! Every further lap his lead steadily increased!  

He rode consistently and solidly to victory in a time of 01:03:11, with a nicely built up lead of 03:14 on the second Ben Chilton. Daniel Barnes eventually finished third and took the bronze medal.

The sun had already disappeared and darkness was already starting to fall over the course when Cameron was finally able to enter the stage to receive his cup, and was handed his jersey. 

And we stood there and looked at it with pride!  The British couldn't have wished for a better ambassador of cyclocross! Someone who has believed in his dreams from an early age and can now make the British colors shine in the field for the third year in a row!

Cameron, congratulations!!  We know this makes you very happy and you really deserve it!  For us it was an honor to be able to experience this up close! 

After congratulating him personally, we went back to the hotel, grateful and proud, but above all determined to offer even more support in the future!

Zaterdagavond, na een lange reis met de bus, trein, Eurostar en nog een trein, (als we reizen proberen we dat zo milieu vriendelijk te doen, als dat mogelijk is), namen we onze intrek in het Travelodge hotel, in Gravesend, ideaal gelegen, op een tweehonderdtal meter van het Cyclopark, waar  de dag erna het allemaal ging gebeuren.

Moe, maar vooral  blij dat we aan de vooravond stonden van het Brits Nationaal kampioenschap cyclo-cross en dat we dat live gingen bijwonen om alzo door onze aanwezigheid Cameron konden aanmoedigen naar hopelijk een nieuwe nationale titel.

Toen we zondagmorgen de gordijnen openden zag het buiten wit van 't vriezen. Dat betekende dat het wel eens een harde ondergrond zou kunnen zijn en daardoor wel eens een heel snelle cross zou kunnen worden. Toen we ons dan naar buiten begaven om naar het crossterrein te wandelen scheen het zonnetje volop en bleek de gevoelstemperatuur best aangenaam. Indien de zon haar best zou doen zou het grootste gedeelte van het parcour best wel snel kunnen ontdooien. Zeker daar er voorafgaand aan de wedstrijd voor de Elite-mannen nog drie andere crossen zouden plaatsvinden.

En inderdaad, de zon deed uitstekend haar best, want hoe de tijd vorderde en de andere wedstrijden ten einde liepen ontdooide het grootste gedeelte van het parcour en dat kon alleen maar in het voordeel zijn van Cameron, want in de modder is hij meester! Het was zelfs zo ontdooid dat menig crosser tijdens de parcourverkenning moest stoppen om de grote brokken modder die de fiets blokkeerden met hun handen te verwijderen. 

Dan was het eindelijk zover! iets later dan voorzien stonden de renners aan de startlijn. Eerlijk toegegeven, veel renners waren ons niet bekend, buiten natuurlijk Thomas Mein die af en toe de oversteek maakt om op het vaste land mee te crossen en wel eens een geduchte concurrent voor Cameron kon worden. Hij heeft de laatste weken enkele goede crossen gereden. Maar toch waren we er rotsvast van overtuigd dat Cameron zijn derde titel op rij zou binnenrijven.

In de eerste ronde zaten de twee favorieten al meteen vooraan  met Thomas op kop die al meteen een kleinde schuiver maakte op een nog wat bevroren helling. Een teken dat het gevaar voor een val op de loer lag. Van de rest van het parcour konden we niet zoveel volgen daar er niet veel speakers opgesteld stonden. 

In de tweede ronde lagen Thomas en Cameron nog steeds voorop met een al iets grotere voorsprong op de andere achtervolgers. En in de derde ronde was het dan zover, Cameron had de leiding overgenomen van Thomas en vanaf dan waren we zeker, indien hij geen materiaalpech zou krijgen ging hij zijn derde titel pakken! En hoe! Iedere verdere ronde liep zijn voorsprong gestaag op!  

Zo reed hij constant en solide naar de overwinning in een tijd van 01:03:11, met ondertussen een mooi opgebouwde voorsprong van  03:14 op de tweede Ben Chilton. Daniel Barnes werd uiteindelijk derde en pakte alzo de bronzen medaille.

De zon was ondertussen al verdwenen en de duisternis begon al over het parcour te vallen toen Cameron uiteindelijk het podium kon betreden om zijn beker in ontvangst te nemen, en zijn truitje kreeg aangereikt. 

En wij stonden erbij en wat keken we er vol trots naar!  De Britten konden zich geen mooiere anbassadeur van de cyclocross toewensen! Iemand die van jongs af aan in zijn dromen heeft gelooft en nu voor het derde jaar op rij de Britse kleuren kan doen schitteren in het veld!

Cameron, proficiat!!!  We weten dat dit je heel veel deugd doet en je verdient dit ook echt!        Voor ons was het een eer om dit van dichtbij te kunnen meebeleven! 

Na hem persoonlijk te hebben gefeliciteerd gingen we terug richting hotel, dankbaar en trots,  maar vooral vastberaden om in de toekomst nog meer support te bieden!